Προσευχή για πόνο ψυχής και σώματος

437

Προσευχή για πόνο ψυχής και σώματος (για να βοηθήσει ο Θεός τον άνθρωπο που πονάει ψυχικά είτε σωματικά).

Βασιλεύ ουράνιε, παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Δόξα σοί ο Θεός ημών, δόξα σοί.

Βασιλεύ ουράνιε, παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.

Δόξα Πατρί, και Υιώ και αγίω Πνεύματι. Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς, Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.

Δόξα Πατρί, και Υιώ και αγίω Πνεύματι. Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, έλθετω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

(Ψαλμός 68)
Εις το τέλος, υπέρ της αντιλήψεως της εωθινής·
2 Ο ΘΕΟΣ, ο Θεός μου, πρόσχες μοι· ίνα τι εγκατέλιπές με; μακράν από της σωτηρίας μου οι λόγοι των παραπτωμάτων μου. 3 ο Θεός μου, κεκράξομαι ημέρας, και ουκ εισακούση, και νυκτός, και ουκ εις άνοιαν εμοί. 4 σύ δε εν αγίω κατοικείς, ο έπαινος του Ισραήλ. 5 επί σοί ήλπισαν οι πατέρες ημών, ήλπισαν, και ερρύσω αυτούς· 6 προς σε εκέκραξαν και εσώθησαν, επί σοί ήλπισαν και ου κατησχύνθησαν. 7 εγώ δε ειμι σκώληξ και ουκ άνθρωπος, όνειδος ανθρώπων και εξουθένημα λαού. 8 πάντες οι θεωρούντές με εξεμυκτήρισάν με, ελάλησαν εν χείλεσιν, εκίνησαν κεφαλήν· 9 ήλπισεν επί Κύριον, ρυσάσθω αυτόν· σωσάτω αυτόν, ότι θέλει αυτόν.

10 ότι σύ εί ο εκσπάσας με εκ γαστρός, η ελπίς μου από μαστών της μητρός μου· 11 επί σε επερρίφην εκ μήτρας, εκ κοιλίας μητρός μου Θεός μου εί σύ· 12 μη αποστής απ εμού, ότι θλίψις εγγύς, ότι ουκ έστιν ο βοηθών. 13 περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταύροι πίονες περιέσχον με· 14 ήνοιξαν επ εμέ το στόμα αυτών ως λέων αρπάζων και ωρυόμενος. 15 ωσεί ύδωρ εξεχύθην, και διεσκορπίσθη πάντα τα οστά μου, εγενήθη η καρδία μου ωσεί κηρός τηκόμενος εν μέσω της κοιλίας μου· 16 εξηράνθη ωσεί όστρακον η ισχύς μου, και η γλώσσά μου κεκόλληται τώ λάρυγγί μου, και εις χούν θανάτου κατήγαγές με. 17 ότι εκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγή πονηρευομένων περιέσχον με, ώρυξαν χείράς μου και πόδας. 18 εξηρίθμησαν πάντα τα οστά μου, αυτοί δε κατενόησαν και επείδόν με. 19 διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον.

20 σύ δέ, Κύριε, μη μακρύνης την βοήθειάν μου απ εμού, εις την αντίληψίν μου πρόσχες. 21 ρύσαι από ρομφαίας την ψυχήν μου, και εκ χειρός κυνός την μονογενή μου· 22 σώσόν με εκ στόματος λέοντος και από κεράτων μονοκερώτων την ταπείνωσίν μου. 23 διηγήσομαι το όνομά σου τοις αδελφοίς μου, εν μέσω εκκλησίας υμνήσω σε. 24 οι φοβούμενοι τον Κύριον, αινέσατε αυτόν, άπαν το σπέρμα Ιακώβ, δοξάσατε αυτόν, φοβηθήτωσαν αυτόν άπαν το σπέρμα Ισραήλ, 25 ότι ουκ εξουδένωσεν ουδέ προσώχθισε τη δεήσει του πτωχού, ουδέ απέστρεψε το πρόσωπον αυτού απ εμού και εν τώ κεκραγέναι με προς αυτόν εισήκουσέ μου.

26 παρά σου ο έπαινός μου εν εκκλησία μεγάλη, τας ευχάς μου αποδώσω ενώπιον των φοβουμένων αυτόν. 27 φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται, και αινέσουσι Κύριον οι εκζητούντες αυτόν· ζήσονται αι καρδίαι αυτών εις αιώνα αιώνος. 28 μνησθήσονται και επιστραφήσονται προς Κύριον πάντα τα πέρατα της γης και προσκυνήσουσιν ενώπιον αυτού πάσαι αι πατριαί των εθνών, 29 ότι του Κυρίου η βασιλεία, και αυτός δεσπόζει των εθνών. 30 έφαγον και προσεκύνησαν πάντες οι πίονες της γής, ενώπιον αυτού προπεσούνται πάντες οι καταβαίνοντες εις γήν. και η ψυχή μου αυτώ ζή, 31 και το σπέρμα μου δουλεύσει αυτώ· αναγγελήσεται τώ Κυρίω γενεά η ερχομένη, 32 και αναγγελούσι την δικαιοσύνην αυτού λαώ τώ τεχθησομένω, όν εποίησεν ο Κύριος.

Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γάρ ιάσεις παντοδαπάς τοις ευλαβώς κραυγάζουσι. Δόξα τώ σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τώ σε θαυματώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.

Δί ευχών των άγιων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.