«Εξέδυσάν Με τα Ιμάτιά Μου»
Στο κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας, η Ορθόδοξη Εκκλησία υψώνει τη φωνή της μέσα από ύμνους που αποτυπώνουν τη θλίψη, την ταπείνωση και τη θυσία του Θεανθρώπου. Ένας από τους πιο συγκλονιστικούς ύμνους, που ψάλλεται κατά την Ακολουθία των Παθών το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, είναι το τροπάριο που αρχίζει με τα λόγια: «Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου, και ενέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην…».
Ο ύμνος αυτός δεν είναι απλώς μια περιγραφή των γεγονότων του Πάθους. Είναι μια θεολογική και ποιητική σύνθεση, που εκφράζει με βαθύ συγκινησιακό φορτίο την ταπείνωση του Χριστού και την ειρωνική αντιμετώπιση Του από τους ανθρώπους. Παράλληλα, αποκαλύπτει την αληθινή Του δύναμη και την προφητική Του εξουσία. Στις λίγες αυτές γραμμές συμπυκνώνεται το μεγαλείο της αγάπης και της θυσίας, προοικονομώντας τη νίκη της Ανάστασης.
«Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου, και ενέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην, έθηκαν επί την κεφαλήν μου, στέφανον εξ ακανθών, και επί την δεξιάν μου χείρα, έδωκαν κάλαμον, ίνα συντρίψω αυτούς, ως σκεύη κεραμέως».
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: www.facebook.com/imonopatia
