Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Παρασκευής 29 Νοεμβρίου 2024
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Κ´ 19 – 26
19 Και εζήτησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς επιβαλείν επ’ αυτόν τας χείρας εν αυτή τη ώρα, και εφοβήθησαν τον λαόν· έγνωσαν γάρ ότι προς αυτούς τας παραβολάς έλεγε.
20 Και παρατηρήσαντες απέστειλαν εγκαθέτους, υποκρινομένους εαυτούς δικαίους είναι, ίνα επιλάβωνται αυτού λόγου εις το παραδούναι αυτόν τη αρχή και τη εξουσία του ηγεμόνος. 21 και επηρώτησαν αυτόν λέγοντες· Διδάσκαλε, οίδαμεν ότι ορθώς λέγεις και διδάσκεις, και ου λαμβάνεις πρόσωπον, αλλ’ επ’ αληθείας την οδόν του Θεού διδάσκεις·
22 έξεστιν ημίν Καίσαρι φόρον δούναι η ού; 23 κατανοήσας δε αυτών την πανουργίαν είπε προς αυτούς· Τί μέ πειράζετε; 24 δείξατέ μοι δηνάριον· τίνος έχει εικόνα και επιγραφήν; αποκριθέντες δε είπον· Καίσαρος. 25 ο δε είπεν αυτοίς· Απόδοτε τοίνυν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τώ Θεώ. 26 και ουκ ίσχυσαν επιλαβέσθαι αυτού ῥήματος εναντίον του λαού, και θαυμάσαντες επί τη αποκρίσει αυτού εσίγησαν.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Κ´ 19 – 26
19 Και εζήτησαν oί αρχιερείς και οι γραμματείς να βάλουν χέρι επάνω του και να τον συλλάβουν κατ’ εκείνην ακριβώς την ώραν, αλλ’ εφοβήθησαν τον λαόν. Ήθελαν δε αυτοστιγμεί να τον συλλάβουν, διότι εκατάλαβαν, ότι δι’ αυτούς έλεγε τας παραβολάς. 20 Και αφού εκαιροφυλάκτησαν, απέστειλαν κατασκόπους, oί οποίοι υπεκρίνοντο ότι ήσαν ευσυνείδητοι και ενδιεφέροντο πολύ να συμμορφώνωνται προς το δίκαιον. Τους έστειλαν δέ, διά να του αποσπάσουν κάποιον λόγον ενοχοποιητικόν, ώστε να τον παραδώσουν εις την αρχήν και την εξουσίαν του ηγεμόνος.
21 Και τον ηρώτησαν και είπαν· Διδάσκαλε, γνωρίζομεν, ότι ορθά και αληθή λέγεις και διδάσκεις, χωρίς να παρεκκλίνης διόλου από την ευθείαν γραμμήν, και δεν λογαριάζεις ανθρώπους, ούτε χαρίζεσαι εις πρόσωπον, αλλά βασιζόμενος πάντοτε εις την αλήθειαν διδάσκεις τον δρόμον του Θεού. 22 Σε συμβουλευόμεθα λοιπόν· Επιτρέπεται εις ημάς, που ανήκομεν εις τον λαόν του Θεού και βασιλέα έχομεν αυτόν τον Θεόν, να δώσωμεν εις τον Καίσαρα φόρον, η δεν επιτρέπεται; 23 Αντελήφθη όμως την πονηρίαν των και τους είπε· Διατί με εκθέτετε εις πειρασμόν και ζητείτε να με συλλάβετε εις παγίδα; 24 Δείξατέ μου εν δηνάριον. Ποίου την εικόνα και επιγραφήν έχει το νόμισμα αυτό; Απεκρίθησαν εκείνοι και είπον· του Καίσαρος.
25 Αυτός δε τότε τους είπε· Μόνοι σας εδέχθητε εις τας συναλλαγάς σας τα νομίσματα του Καίσαρος και με αυτά διενεργείτε το εμπόριον σας και διευκολύνεσθε εις τας μεταξύ σας σχέσεις. Δώσατε λοιπόν οπίσω εις τον Καίσαρα εκείνα, που ανήκουν εις τον Καίσαρα, τους φόρους δηλαδή και την υποταγήν εις τους νόμους, που ασφαλίζουν την απονομήν του δικαίου και την ειρηνικήν συμβίωσιν των πολιτών. Δώσατε δε και εις τον Θεόν εκείνα, που ανήκουν εις τον Θεόν, δηλαδή ολόκληρον τον εσωτερικόν σας άνθρωπον και όλον τον εαυτόν σας. 26 Και δεν κατώρθωσαν να του πάρουν ούτε τον παραμικρόν ενοχοποιητικόν λόγον ενώπιον του λαού, ο οποίος την στιγμήν εκείνην τον ήκουε και θα εχρησίμευεν ως μάρτυς. Και θαυμάσαντες διά την απόκρισίν του εσιώπησαν.