Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Δευτέρας 4 Νοεμβρίου 2024
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 13 – 15
13 Είπε δέ τις αυτώ εκ του όχλου· Διδάσκαλε, ειπέ τώ αδελφώ μου μερίσασθαι την κληρονομίαν μετ’ εμού.
14 ο δε είπεν αυτώ· Άνθρωπε, τίς με κατέστησε δικαστήν η μεριστήν εφ’ υμάς; 15 είπε δε προς αυτούς· Οράτε και φυλάσσεσθε από πάσης πλεονεξίας· ότι ουκ εν τώ περισσεύειν τινί η ζωή αυτού εστιν εκ των υπαρχόντων αυτού.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 22 – 31
22 Είπε δε προς τους μαθητάς αυτού· Διά τούτο λέγω υμίν, μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τί φάγητε, μηδέ τώ σώματι υμών τί ενδύσησθε. 23 ουχί η ψυχή πλείόν εστι της τροφής και το σώμα του ενδύματος; 24 κατανοήσατε τους κόρακας, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν, οίς ουκ έστι ταμείον ουδέ αποθήκη, και ο Θεός τρέφει αυτούς· πόσω μάλλον υμείς διαφέρετε των πετεινών;
25 τίς δε εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί την ηλικίαν αυτού πήχυν ένα; 26 ει ούν ούτε ελάχιστον δύνασθε, τί περί των λοιπών μεριμνάτε; 27 κατανοήσατε τα κρίνα πως αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθει· λέγω δε υμίν, ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων. 28 ει δε τον χόρτον του αγρού, σήμερον όντα και αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσι, πόσω μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;
29 και υμείς μη ζητείτε τί φάγητε και τί πίητε, και μη μετεωρίζεσθε· 30 ταύτα γάρ πάντα τα έθνη του κόσμου επιζητεί· υμών δε ο πατήρ οίδεν ότι χρήζετε τούτων· 31 πλήν ζητείτε την βασιλείαν του Θεού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 13 – 15
13 Κάποιος δε από τον λαόν είπεν εις αυτόν· Διδάσκαλε, ειπέ εις τον αδελφόν μου να μοιράση μαζί μου την κληρονομία του πατέρα μας. 14 Ο Ιησούς όμως του είπεν· Άνθρωπε, ποίος με διώρισε με εγκατέστησε δικαστήν η μοιραστήν σας διά να εκδώσω απόφασιν επί της διαφοράς σας η διά να επιβλέψω εις την τέλεσιν της διανομής;
15 Εκ της αφορμής δε ταύτης είπεν ο Κύριος προς αυτούς, που τον ήκουαν· προσέχετε και προφυλάσσεσθε από κάθε είδος πλεονεξίας. Δεν συντελεί αύτη εις τίποτε διά να έχετε άνετον και χαρούμενη την ζωήν σας. Διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περισσά πλούτη και δεν διατηρείται τα υπάρχοντά του, ούτε τα πολλά πλούτη του εξασφαλίζουν εις αυτόν μακροζωίαν και ευχάριστον ζωήν.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΒ´ 22 – 31
22 Είπε δε προς τους μαθητάς του ο Κύριος· αφού η διατήρησις της ζωής σας δεν εξαρτάται από τα άφθονα υλικά αγαθά, αλλ’ από τον Θεόν, διά τούτο σας λέγω, όχι μόνον να μη επιδιώκετε το να αποκτήσετε πολλά, αλλά και δι’ αυτά τα απαραίτητα και αναγκαία να μη καταλαμβάνεσθε από αγωνιώδεις και βασανιστικάς φροντίδας. Μη φροντίζετε με αγωνίαν και ανησυχίαν διά την ζωήν σας, τί θα φάγετε, ούτε διά το σώμα σας, τί θα ενδυθήτε.
23 Δεν αξίζει η ζωή περισσότερον από την τροφήν και το σώμα περισσότερον από το ένδυμα; Αφού δε ο Θεός, χωρίς σείς να το περιμένετε, σας έδωσε την ζωήν και το σώμα, που αξίζουν περισσότερον, θα σας δώση και την τροφήν και το ένδυμα, που αξίζουν ολιγώτερον. 24 Παρατηρήσατε με προσοχήν τα κοράκια και σκεφθήτε, ότι ταύτα δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν. Δεν έχουν αυτά ούτε κελλάριον ούτε αποθήκην. Και μολονότι και οι άνθρωποι τα κυνηγούν, αλλά και τα ψοφίμια, από τα οποία ζούν, είναι σπάνια και δυσεύρετα, όμως ο Θεός τα τρέφει. Πόσον περισσότερον θα θρέψη σάς, οι οποίοι διαφέρετε και είσθε ασυγκρίτως ανώτεροι από τα πετεινά;
25 Ποίος δε από σας οσονδήποτε και αν φροντίση, ημπορεί να προσθέση εις το ανάστημά του ένα πήχυν; Κανείς. 26 Εάν λοιπόν δεν έχετε δύναμιν να αυξήσετε το ανάστημά σας, που αν συγκριθή προς την δημιουργίαν και διατήρησιν της ζωής σας, είναι ελάχιστον, διατί φροντίζετε διά τα άλλα, τα οποία πολύ ολιγώτερον από το ανάστημά σας είναι υπό την εξουσίαν σας;
27 Προσέξατε και λάβετε μαθήματα από τα κρίνα, πως φυτρώνουν και μεγαλώνουν. Δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν. Και όμως σας λέγω, ούτε ο επινοητικώτατος λόγω της σοφίας του Σολομών με όλην την φημισμένην δόξαν του και μεγαλοπρεπή περιβολήν του, δεν περιεβλήθη ένδυμα τόσον ωραίον και μεγαλοπρεπές, όπως περιβάλλεται εν από τα κρίνα αυτά. 28 Εάν δε το αγριόχορτον, που φυτρώνει μόνον του εις το χωράφια και που δεν έχει προορισμόν να ζήση, όπως σείς, αλλά σήμερον υπάρχει και αύριον ρίπτεται εις τον φούρνον, ο Θεός τόσον ωραία το ενδύει, πόσον περισσότερον θα ενδύση σάς, ώ ολιγόπιστοι;
29 Και σείς λοιπόν μη ζητάτε με ανησυχίαν, τί θα φάγετε η τί θα πίετε. Και μην αφίνετε την ψυχήν σας να παραδέρνη εδώ και εκεί με ανησύχους σκέψεις και φροντίδας. 30 Διότι όλα αυτά οι εθνικοί και ειδωλολάτραι, που αγνοούν τον αληθινόν Θεόν και την πατρικήν πρόνοιάν του, τα ζητούν ως τα μόνα σοβαρά και απαραίτητα. Ο ιδικός σας όμως Πατήρ γνωρίζει, ότι έχετε ανάγκην αυτών και συνεπώς θα σας τα δώση αυτός.
31 Μόνον να ζητήτε σείς ως το κυριώτερον από όλα να ζήσετε την ζωήν της χάριτος και υπακοής εις τον Θεόν, η οποία θα σας καταστήση μέλη της βασιλείας του Θεού από της παρούσης ζωής και θα σας εξασφαλίση την κληρονομίαν των ουρανίων αγαθών της εν τώ αιωνίω μέλλοντι. Και όλα αυτά τα επίγεια θα σας δοθούν μαζί με εκείνα.